Doğal Doğum - Aşk


Çok aşıktım,
Her şeyden vazgeçecek kadar.. Kendimden bile..

Halbuki beni de bir anne doğurmuştu, dışarıda en savunmasız haliyle bekliyordu beni o da şimdi..
Halbuki benim de bu hayatta sevdiğim onca şey vardı..

Sahip olduklarım, ait olduklarım..
Kaybedecek ne çok şeyim vardı..
En çok da yaşamayı seviyordum ben..

Neydi o anda her şeyden böylesine vazgeçişim..

Ama diyorum ya işte ne her şeyi, kendimden vazgeçmiştim..

Tıpkı senin gibi, tıpkı diğerleri gibi..

Farklı değildim kimseden.. Hiç birinizden..

Ama cesur da değildim dışarıdakileri yarım bırakacak kadar kendimden..

Çocukluktan kodlanıyorsun işte bu aşka.. Bembeyaz hayaller kuruyorsun..
Öyle saf, öyle masum rüyalar görüyorsun.. Kokluyorsun, öpüyorsun..

Büyüdükçe sen, içinde daha çok büyütüyorsun o hayali..

ve o hayalin bir gün gerçek olacağı ümidini..

Öyle bir aşka yazılıyor ki kaderin , eğer ona ulaşamazsan ayrı yanıyorsun ulaşırsan ayrı yanıyorsun..

Alevi bir ömür söndüremiyorsun..

O alevin körüklendiği en yüce an;

Rahmimden dünyaya geçiş yapan, o içimde dirhem dirhem büyüttüğüm aşk tüm doğal doğum sürecini en acı ve belki de en muhteşem şekilde deneyimlediğim o mucize an..

Anne olmak için doğmuş milyonlarcasından biri olarak aşkla yaşadım, beni seçtiği, bedenime yerleştiği o andan itibaren, her saniyesini..

Çok şükür..

***

Doğumu anlatırken böyle bir aşkla neden anlattım biliyor musun?

Hiçbir şeyi kolay elde edemiyoruz bu hayatta.. Hayallerimize ulaşmak için onca emek, onca çaba, onca dualarla çıkıyoruz merdivenleri..

Çocuk sahibi olmak için de..

Ama sonra.. Hayalimize ulaşacağımız noktada korkular başlıyor..

Ve önümüze kolaylıklar, fırsatlar sunuluyor..

"Beş dakikada, makyajınla, istediğin tarih ve zamanda anne olmak ister misin deniliyor.."

Çok cazip değil mi?

Ama için de Aşk yok.. Cesaret yok.. Şaşkınlık yok.. Risk yok.. Merak yok.. Kalp atışını kasıklarında hissetmek yok..

Rahatlık var, bakımlı saçlar var, konforlu saat seçimi var, hazırlanmış hastane odası var..

***

Şimdi büyüdü Defne.. Büyüdük.. Birlikte büyüyoruz..

Geriye dönüp baktığımda her anı güzel olan anneliğin en özel anı bana göre doğumu deneyimlemekti sanırım..

Annelikle ilgili ahkam kesemeyecek kadar anlık yaşıyorum ben aslında onunla ilişkimi o anda öğrenip deneyimliyorum her şeyi.. Onunla keşfediyorum hem onu hem de kendimi..

Ama biri bana sorsa neyi önerirsin diye.. Ne biberon markası bilirim, ne pişik kremi, ne yatağı, ne gaz sancısı, ne suyun sıcaklığı, ne doktoru, ne aşı takvimi.. Bunlar imkan ve tercihler.. Herkesin kültürüne, bilincine, ihtiyacına ve ekonomisine uygun malzemeler, araçlar mutlaka bulunur.. Deneyip beğenmeyip bir yenisiyle, alternatifi ile değiştirirsiniz de.. Buna zamanınız mutlaka vardır..

Ancak doğum her çocuk için bir kez gerçekleşen bir deneyim..

Anne birden fazla kez doğumu ve doğum yöntemini tecrübe edebilir belki ama her çocuk için tek bir an vardır; o da kendi doğum öyküsü..

Eğer fiziksel tüm şartlar uygunsa ve gerçekten doğru doktor seçtiğinize 'inanıyorsanız' 

Tek eksik cesaretiniz ise;

Doğal Doğumu tercih edin ve kendi hayatınıza bir ödül verin..

Nefesinizin ne kadar önemli olduğunu.. Gerçekten bir cana nasıl nefes olduğunuzu.. Bir fındık tanesinin büyüyüp rahminizden nasıl bir savaş vererek ve güçle çıktığını, ılık ılık hayata merhaba demesini,o doğumun sancılı aşkını deneyimleyin..

Korkulacak bir şey yok demiyorum.. Diyemeyecek kadar zorlu bir doğum yaşamış anne olarak.. Ancak korkularınızla yüzleşin ve korkunuzun daha üstünde bir duyguyu tecrübe edeceğinize inanın..

Mucizeler doğumda saklı bence..




Hakkımda : Unknown

Beni tanimaya başlayan SEN hoşgeldin masal aileme.. hep mutlu kalmak, birlikte olmak dilegiyle..

10 yorum:

  1. Doğum gerçekten başlı başına bir mucize. Elbette zorluğu olacaktır ama sonucun güzel olacağını düşünmek ve o an'ın tadına varmak gerekli.Siz de ne güzel anlatmışsınız,kaleminize sağlık.:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Cok teşekkür ederim, isteyen hayal eden herkesin bu mucizeyi yaşayabilmesi dileğiyle :)

      Sil
  2. Ne güzel anlatmışsınız :)
    Gerçekten de bir mucize.Herkes yaşamalı ~

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gönülden dileyen her kadın yaşar inşallah böyle güzel mucizeler :)

      Sil
  3. Harika yazı. İnşallah her isteyen anneliği tadar. Ben de çok sıkıntılar yaşadım hamile iken ama onu kucağıma aldığımda herşey son buldu.

    birsenle.com

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Keşke her acının sancının sonu böyle güzel böyle mucize olsa dimi, ne güzel.. Çok teşekkürler

      Sil
  4. Bu yazın çok derin Feraycım :)
    Doğumunu, AŞKINI ve normal doğuma bakış açını çok güzel anlatmışsın (yine) Eline yüreğine sağlık! Defneme kocaman öpücükler ❤
    Ancak sanırım ilk defa bir yazında sana katılamadığım kısımlar var :)
    Senin 'rahatlık' dediğin kısma ben hep 'neden doğalı varken insanlar ameliyat olmak ister' dedim.
    Hamileliğim boyunca -ve malum ertesinde de- doğalı istedim. Bunun için elimden geleni yaptım. Yani akışına bıraktım ve süreci zorlayacak bir şey yapmadım. Üzerine yürümediğim kadar yürüdüm, ne kadar istesem de kilo almamaya çalıştım :)
    Ama gel gör ki benim 2 dakika durmayan kudurukum o kordonu orada sabit bırakmadı, doladıkça doladı... yine de dedim ki 'doğal olamaz mı???' Yine de canım doktorum dedi ki 'olur, yine deneriz, doğal doğumu bekleriz, onun riske gireceği ana kadar doğal sürece müdahale etmeyiz'. Ve bir gün, 3 haziran 2014, bir dakika durmayan çocuk durdu! Tek bir kıpırtı bile kalmadı içimde! Yaşadığım korkuyu anlatmam tarifsiz biliyorsun! O gün neler yaşadım, kalp atışını duyana kadar ben kendimde miydim, doktorumuza gittiğimizde 4 sıra dolanmış kordona bakarken hala daha doktorlar arasında konuşulacak bir çocuk olduğunu o an bilebilir miydim, ertesi sabaha kadar gün nasıl geçti, ultrasonda görünenin aksine kordonun bir sırasını da içerden geçirip düğümlediği için iki doktor çözmeden çıkaramadığını daha önce öğrenseydim nasıl olurdum... bilemiyorum.. :) O düğümle normal doğuma başladığımı düşünmek bile istemiyorum ;.(
    Bu şartlarda girmeseydim bile, sezaryen doğumun o kadar kolay olmadığını biliyorum. Sezaryen doğum sadece 'kolay zannedilen' bir doğum. Doğumun kolayı yoktur. Anneliğin aşksızı, risksizi yoktur.
    Birinin öncesi, birinin sonrası acılı ve sancılıdır. Ben 2 ay oğlumu kendim yatağından kucağıma alamadım ;(
    Ama kırmızıyla yazdığın kısımda sonuna kadar haklısın:
    'Eğer fiziksel tüm şartlar uygunsa ve gerçekten doğru doktor seçtiğinize 'inanıyorsanız'

    Tek eksik cesaretiniz ise;

    Doğal Doğumu tercih edin'

    Bütün annelere kocamanından sevgiler.

    Ve de neredesin sen :)))

    YanıtlaSil
  5. Merhaba, içerikleriniz için teşekkürler. Blog yazarlarının sosyal paylaşım ve buluşma noktasına sizleri de bekleriz. Böylelikle içeriklerinizi diğer blog yazarlarına tanıtabilir ve diğer blog yazarlarıyla kolaylıkla iletişim kurabilirsiniz. İyi çalışmalar. http://blogworld.com.tr.ht/

    YanıtlaSil
  6. Merhabalar feray hanım ben Rasim yazınızı çok beğendim......

    YanıtlaSil