Sade ve Net



Defne çok hızlı büyüyor.. Ben çok hızlı yaşlanıyorum..

Defne çok mutlu büyüyor..Ben gelecek yıllar için çok umutsuzlaşıyorum..

Defne çok soru soruyor... Ben onca soruya daha az cevap verebiliyorum..

Defne çok..... Ben az..

Defne çok.... Ben yok!

Bu kadar zıtlık ya iki ergen sevgili ya da anne çocuk arasında olabilir :)

Evladımdaki tüm çokluklar ben de ya azalmış ya da tükenmiş.. veya zaten hiç yokmuş..

Aydınlanmaya başlıyorum, hadi hayrolsun :)

Çocuk büyütürken biz anneler daha doğrusu bunu gözlemleyebilen tüm ebeveynler büyüyen bir tomurcuğun yeşermesini, filizlenmesini, çiçek açmasını izlerken ve aslında bu süreçte ne çok şey deneyimlerken aslında ne çok şey bilmediğimizi farkettiğimizde heyecanlı bir serüven başlıyor demektir çünkü bu süreç harika bir haz veriyor ruhumuza.. 

Yetişkin olan bizlerin yeniden çocuklaşması, içindeki çocuğa ulaşabilmesi, karmaşık kirli bir hayattan arınabilmesi ve tamamen sadeleşmesi aslında o haz.. yani çok kıymetli.. yani o hazza değer biçilmeli, zaman verilmeli..

Hayatı aslında ne çok zorlaştırmışız.. İletişim şeklini ne çok abartmışız.. Bir maddenin tanımını ne kadar uzatmışız, bir konuyu ne kadar dallandırmışız, bir durumu ne kadar karıştırmışız.. Birinin dediğini diğerinin anlamayacağı şekilde bir konum almışız.. Bir dediğimizin diğerini tutamadığı kadar tutarsızlaşmışız.. Bir dünya dolusu kurallar koyup yetişkin olarak hiç birini uygulamamışız..
Çocuktur diye küçümserken aslında hataların en fazlasını da en çok biz yapmışız..

Aslında çocukken her şey ne kadar basit, ne çok yalınken yetişkin olduğumuzda her şey işte o denli karmaşık bir hal almış..

Defne'nin son altı aydır "bu ne?" "ama neden?" "nasıl oluyor?" "neden öyle?" "şu nedir?" şeklindeki milyonca sorusuna kısaca, sade ve basit şekilde cevap veremeyişlerim arttıkça her şeyi daha çok bildiğimizi değil her şeyi daha çok zorlaştırdığımızı farkettirdi bana.. Zorlaştıkça her şey küçük bir çocuk karşısında bir kaç soruda bile ne kadar çabuk yorulduğumu gördüm.. Bu farkettiğim minicik bir detay gibi görünürken aslında arkasında ne kadar büyük bir şey olduğunu anladım..

Bu bir hayat şekli.. Yaşam felsefesi..

Bir süre önceye kadar uzun uzun anlatıp hem onun aklını daha çok karıştırıp hem daha fazla soruya maruz kalıp :) hem de kendimi ifade edememekten dolayı kaygılanmaya başlıyordum ve konular, sorular öylesine kapanıyordu..

Tatmin olmayan çocuk + Anlaşılamamış Anne = Merakta kalan çocuk + Yetersiz Anne 

formülü çıkıyordu ortaya.. 

Yetersizlik duygusu annelik için öylesine zor ve öyle kabuk bağlamaz bir durum ki.. 

Tanımı şöyle;

Her şeyin tam ve doğru anlatılması gerektiğini düşünmek!

Aydınlanma oldu dedim ya işte tam da şunu söylemek istiyorum;

Şimdilerde ise "tam" ve "doğru" yerine "net" ve "sade" kavramlarını koydum minik iletişim sürecimize ve bundan sonraki hayat felsefemize :)

Defne'yi, kendimi ve ikimiz arasındaki iletişimin kalitesini gözlemlediğimde çıkardığım sonuç; 

Daha keyifli anlaşabiliyoruz ve birlikte büyüyoruz..


Not : 3 yaşındaki bir çocuktan öğrendiğim sade ve net iletişim teknikleri dersinin küçük bir özeti niteliğindedir :) 

Hakkımda : Unknown

Beni tanimaya başlayan SEN hoşgeldin masal aileme.. hep mutlu kalmak, birlikte olmak dilegiyle..

12 yorum:

  1. Biz yetişkinlerin çocuklardan öğrenebileceğimiz çok şeyler var; bunu fark ettiğimizde- çok kişi fark etmiyor bile- yaşamın farkına varıyoruz aslında diye düşünüyorum. Ben de oğlum 3 yaşlarındayken keşfetmiştim benzer durumları. Ne büyüktük ne de küçüktük ikimiz de, öylece birlikte büyüyüp gidiyorduk işte.
    Duygularımı deşti yazınız. Eskilere döndüm bir an.
    Teşekkür ederim. Hoşça ve mutlu kalın.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim :) Farkedebilmiş olmaktan dolayı çok mutluyum bende :) şimdi artık büyük küçük kavramı dediğiniz gibi bitti artık bizde Defne ile eşitlendik birlikte ögrenip birlikte yetişeceğiz inşallah :)

      Sil
  2. İçimizdeki çocukta onlarla büyüyor dimi 😃

    Sanirim en büyük hatamz onlar gibi düşünememek.Sorulara büyük gibi cevap aramak.Basit düşün ve yap kuralına uyarsak sorun kalmaz heralde 😃

    Öpün benim yerime bu büyüms de küçülmüş defneyi 😘

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle dediğiniz gibi formül basit düşün ve uygula :) tabi yapabilmek bizler gibi matriks düşünmeye çalışan nesil için oldukça zor ama başaracağız :) büyük keyifle öptüm :) sevgiler

      Sil
  3. Ne kadar güzel bir yazı olmuş.Bizim kızla yaşadıklarımızı gözden geçirmeme sebep oldu.Soru sormaktan bıkmayan bir kızım var.Kendimi onun yerine koyup,ona göre cevap vermeye çalışıyorum.Birlikte keşfedip birlikte öğreniyoruz.Böylelikle çok eğleniyoruz.:)Emeğinize sağlık...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslında o ardı ardına gelen sorular yaşları büyüdükçe daha çok zor ve açıklanamaz hal alıyor gibi :) ancak şöyle bir kaç adım geriye çekilince onun ne kadarını öğrenmesi aslında neden onu sormak istediğini görmek ve cevabı çok uzatmamak en güzeliymiş :) çocuklar merakları kadar sadece anne babayla ilişkilerini aktif tutmak için bile nefessiz soru yağmuruna tutabiliyor o anları iyi keşfetmek lazım hem tükenmemek hem keyif almak için :)))

      Sil
  4. Ben de senin gibiydim. 3 tane olunca günün birinde bilmiyorum ki hadi gelin internette hep beraber arastiralim. Annenin de herseyi bilemeyecegini kabulleniyorlar. Tersini düsünen biziz sadece.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Değil mi aslında biraz normalleşmek gerekiyor işte ilk başta biraz tecrübesizlik ve heyecan herşey harika olmalı kusursuz olmalı.. derken anlaşılıyor gerçek hayat öyle değil :)

      Sil
  5. Annelik bir dünya kurmak demek. Bu dünyayı kurarken yeni birçok şey öğrenmek, başarıları çoğaltmak, hezimetlerden ders çıkarmak demek, sanırım. Anne değilim, o yüzden sanırım diyorum :)) ❤

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Emine kesinlikle doğru diyorsun ben anne olunca anladım seni tebrik ediyorum şimdiden farkındasın anne iken harikalar yaratacaksın demek ki :) her gün bambaşka dersler çıkıyor önümüze bakalım daha neler bekliyor bizi :)

      Sil
  6. Blogunuzu izlemeye aldım sizide bloguma beklerim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim hoşgeldin, tabiki gelirim :)

      Sil