Emeksiz Yaşamak

Emek etmeden yaşamak..

Aynı cümlede bile iki kelime birbirinden ne kadar uzak ve kafiyesiz değil mi?

Kulağımızı rahatsız ettiğinden daha çok ruhumuzu rahatsız etmiyor mu aslında..

Ama ne çok böyle yaşayan insan var değil mi çevremizde.. Daha bunu okurken bile kim bilir kimler geldi hemen aklınıza.. Onları düşündükçe de ne kadar geriliyorsunuz değil mi?
Kendi kendinize sözler veriyorsunuz belki de şimdi bir daha izin vermeyeceğim bunu bana yapmalarına diye çünkü biliyorsunuz ki emek etmeden yaşayanlar mutlaka büyük çabalar sonucu emek edilenlerle yaşayanlardır.. yani bizim emeklerimizle, yani sizin emeklerinizle..

Hırsızlık değil bu.. Kötü niyet hiç değil.. Alışkanlıklar sadece, öğrenilmişlikler..

Çocukluk döneminde başlamıştır her şey mutlaka.. Ayakkabısını bağlamasına bile emek etmemiştir ki şimdiye kadar hep bir bağlayanı olmuştur.. Suyunu vereni.. Parasını cebine koyanı.. Hatta parası olduğu halde onu harcatmayıp her şeyini alanı.. Öyle ki konuşup bir konu hakkında kendini savunmaya bile emek etmemiştir hep onu savunabilecekler yer almıştır hayatında.. Yatağı hep düzeltilmiştir, kahvesi hep pişirilmiştir, onun dahil olduğu planlar hep hazırlanmıştır, çalıştığı işi hep vardır yoksa da rahat çalışabileceği bir alternatif sunacaklar kişiler vardır.

Çocukken her imkan sunulmuştur ona.. Bazen sevgiyle, bazen nefretle, bazen önemsenerek bazense değersizleştirilerek.. O zaten yapamazlarla, o zaten anlamazlarla, o zaten beceremezlerle bütün sorumluluk hayatından alınmış ona kolay, hazır ve bilinmezliklerle dolu bir hayat sunulmuştur.
Bilinmezliklerle diyorum çünkü ya o sunanlar bir gün hayatlarında yer almazsa, ya bir gün hayatlarına sunulanlar olmazsa.. O zaman başlamayacak mı işte mutsuzluk, o zaman problemlerle baş etmek için bir gayret gerekmeyecek mi, işte o zaman hayata ve zorluklara karşı dik durabilme mücadelesi gerekmeyecek mi?

Öğrenemediğinden, bilmediğinden olsa gerek onların sevmediği kelimelerdir sorumluluk.
Ama hep dilinde bir eylemdir; mücadele etmek. Ne yaptıysa çok mühimdir onun için ve hep büyük mücadelelerle yaptı sanır.
Aslında bilmez ki daha onun gibi milyon şey yapması gerekir hayata tutunabilmek için yani sadece yaşayabilmek için..ve bilmez ki sorumluluk denen şey çok güzeldir.. yorar, kırar, döker belki zaman zaman ama büyütür.. öyle bir bilinçtir ki zor olsa da kazanılması sahip olduğumuzda bizi güçlendirir.

Hırsız değillerdir onlar kesinlikle.. Cebimizden paramızı, evimizden eşyamızı çalmazlar.. Yaptıkları da onların penceresinden kötü değildir zaten çünkü atalar hiç bir lafı boşa demezler ya hani: "Yemeyenin malını yerler" Hayat mottosu bu olsa gerek onların ne dersiniz..

Bunu söyleyen atalar bilirler miydi acaba emek emek kazandığımız paraları kumbaramızda, hesabımızda, cüzdanımızda biriktirirken çevremizdeki o emeksizler ekibinin sende duracağına ben onu yiyeyim diyebileceğini, sen yemeyi hayatı yaşamayı ne bilir ver o parayı bak ben neler yapıyorum nasıl yaşıyorum sana öğreteyim diyebileceğini..
Acaba bu sözü miras bırakan atalar ağustos böceği ile karınca hikayesini uyurken annelerinden dinlemiş olabilirler miydi?

Ah emek ah..

Hep büyük ninelerimizin söylediği gibi aslında ; onca saat en güzel yemekleri hazırlarsın, sofrayı özenle kurarsın, o kadar emek edersin beş dakika geçmeden yenilir içilir üstüne hem bir sürü laf duyarsın tuzu az, yağı fazla diye hem de bir eline sağlık demeden sofradan kalkarlar bir de kurduğunu sen toplarsın..

Tüm canlılarla birlikte yaşamak için emek edersiniz mesela.. kış günü sıcak çorbanızı paylaşırsınız karnı aç olanla, atkınızı sararsınız üşüyen birinin boynuna yada yazın şişenizdeki suyunuzu koyarsınız kaplarına.. iftarda sofranızı açarsınız, cenazede dualara giden elinizi, dar gününde yüreğinizi sunarsınız ihtiyacı olana, aş olur eş olur dost olursunuz.. Çünkü bilirsiniz vefadır emek etmek yeri geldiğinde.. Ama siz bir de emeksiz yaşayanların gözünden dinleseniz o paylaşımları..
Ah ne gerek vardılar, sende ne kadar vardı da sankiler, bir kap çorbayla doydumular, yaklaşma, boş ver duyma görmeler..

Kötü niyetli olmadıklarına emin olmak isteriz aslında da... İyi niyetlerini nereye saklamışlardır acaba?

Bir şeylerin, birilerinin sorumluluğunu almak onlar için ağır yükse madem, kendi sorumluluklarını taşısalar ya, yeter değil mi ki hepimize bu bile? Yük olmasalar bu hayata ve onca emek veren, emek ederek yaşayanlara..

Gayret etmenin, destek olmanın, paylaşmanın, kazanmanın, gelecek gayesi için çabalamanın hazzı ne güzeldir, ne özeldir halbuki ilmek ilmek yaşamanın sırrı..

Tabiki bu güzelliği yalnızca yaşayanlar bilir :)

• Share
• Tweet
• Share
• Pin
• Share

Hakkımda : Unknown

Beni tanimaya başlayan SEN hoşgeldin masal aileme.. hep mutlu kalmak, birlikte olmak dilegiyle..