Her gün yeni bir acıya uyanmak istemiyoruz elbette ama her gece aynı kederle yatamayanlar da var, unutmamak gerek!
Haykırışlar da başkalaştı artık.. Taziyeler beraber ağlamak, birlikte dua etmek, yürekteki ağrıyı hafifletmek için değil miydi? Kabullenilmesin hiç bir kötülük, korkulara alışılmasın, yanlışlar sineye çekilmesin kesinlikle ancak unutulmasın da dillerimizdeki nefret dolu kelimeler yüreğimizi besliyor ama
biz bugün ölmedik! Devam ediyorsa eğer ruhumuz bedenimize can olmaya umutlarımızı kirletmeden yaşamalıyız bugün de..
Hep vardı kötülük ve hep de var olacak.. hiç bir zaman uzak değillerdi kötü niyetliler hep de yakınımızda kalacak.. ama eminim nasıl ki acılar paylaşıldıkça azalıyorsa iyiler de iyilikleriyle huzur bulacak..
Asla vazgeçme iyi insan olmaktan ve iyi insan yetiştirmekten..
Defne, son bir göz atıp uykuya geçeyim derken yazını gördüm kızım. Yazdıklarına katılıyorum. İyilik ve kötülük. Hayatımız hep birincisini uygulamakla ama ikincisinin şiddetlisini görmeyerek geçsin dilerim. Arzulanan düzgün bir yaşam ve hayattan fazla yara almamaktır. İnsanoğlu bazen yanlışların içinde bulur kendini, çırpınır da çıkamaz içinden. En zoru da budur.
YanıtlaSil2017nin sana, ailene sağlık, mutluluk ve huzur dolu gelmesini dilerim kızım.Sevgilerimle.
Ece Ablacim nasil guzel yurekli bir insansin hep mutlu hep saglikli olmani dilerim dualarim seninle cok tesekkur ederim iyiki varsin sevgiler :)
Silİnsan olup dayanmanın, katlanmanın en zor olduğu anlardayız...
YanıtlaSilSabır sabır diye diye dişlerimiz kırıldı gerçekten ve bitmek tükenmek bilmiyor.. sonumuz hayrolsun insallah..
Sil